2-көрініс:
(Көрігін басып отырған Тілеу қарт. Зейнеп жинап келген отынын қазандық жаққа төгіп жатып):
Зейнеп:
Тілеу:
Бейуақ жүрген бұл не қылған аттылар? Тегін болмас. Тілепалдыжан емес пе екен?! (Осы кезде сахна сыртынан үйге жақындап келіп қалған аттың дүсірі естіледі. Зейнеп пен Тілеу шошынып бір-біріне қарап қалады. Күдері бастаған 4-5 шал сәлемдесіп төрге озды. Осы жерде мұңды күй қосылады. Шалдардың сөйлегені, естірткені қимыл арқылы беріледі).
3-көрініс:
(Бебеу күй ойнап тұрады. Тілеу ата-бабаларының бейітінің басына барады. Әйет оқиды. Бетін сипап, орнынан тұрып, жидеге барады. Ойланады. Балтамен бұтаны шауып алады. Сүйретіп үйіне алып келеді. Күйеуінің ырсылдып-күрсілдеп томар сүйретіп келе жатқанын көрген Зейнептің көзі атыздай болады. Бірақ үндемейді. Тілеу табалдырықтан аттай бере белін шешті. Тымағы мен шидемін әйеліне ұстатты. Зейнеп оларды керегенің басына іліп, қайтып кеп етігін тартты. Тілеу төрге озды. Зейнеп ішігін әкеліп иығына жабады да, сыртқа шығып кетеді).
Тілеу:
Иә, алла!- (деп есінеп алады да, жұмысын істей береді, домбыра жасап отырады. Зейнеп киіз жамап отырады. Тілеу жасап отырған заттың домбыра екенін байқаған Зейнеп сыртқа шығып кетеді де, көрерменге қарап:)
Құдайым-ау, бұның да Тілепалдыдан біржола күдер үзгені ме? Баяғыда атамыз да жеті ұлынан айырылғанда, осылай домбыра жасап, домбыраға мұңын шағып, зарын төкті дейтін еді ғой. Мына домбыра да сол бебеу күйді тартып, біздің де ұрпақсыз қалғанымызды айтқалы тұр ма?! (Сол кезде Тілеу орнынан тұрып, домбыраны керегенің басына іледі) (Күй). (Зейнеп үйге кіріп, Тілеудің заттарын жинастырып, дастархан жайып, үстіндегі тамақтардың бетін ашып дайындайды. Тілеу де отырып, екеуі жеті шелпектен ауыз тие бергенде, сырттан бақырған түйенің дауысы естілгенде, бата оқи келеген біреу екенін біліп, екеуі екі жерге шөгіп-шөгіп отыра кетеді. Басында қарқарадай жаулық, үстінде қара жадағай, екі беті бұлтиған қара торы әйел табалдырықтан аттай сала орнынан енді көтеріле берген Зейнепті құшақтай алады. Екі әйел бірінен-бірі асыра зарлады:
Зейнеп:
«Қиқулап ұшқан қырғауыл»,
«Бозінгендей боздайын»,
«Шырлай ұшқан бозторғай
Сол айтар деп қояйын»,
«Ақсұңқар құс зарлайды
«Бауырынан өлсе баласы…»,
«Тебіренбес сабырлым,
Падишадай әмірлім,
Бәйтеректей тамырлым»,
«Қоңыраулы дауыстым»…
Жаңыл:
Есіктің алды жас қайың
Жапырағын баспайын,
Жалғыз да қалған жеделдес
Жоқтаусыз қалай тастайын.
Үлкен бір еді-ау шаңырақ,
Шаңырақ қалды-ау қаңырап.
Достарыңызбен бөлісу: |